Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

»Ο κοσμος αναποδα: Free Gletsos!

της Ρίκας Βαγιάνη http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=4796


Ρε ‘σείς, πάτε καλά; Μια εβδομάδα έλειψα και το κάνατε το μαγαζί θερινό; Δάνεια δεν πληρώνετε, περαιώσεις δεν εξοφλείτε (είπα-ξείπα), και, ως κερασάκι στην τούρτα, διόδια καπούτ;Αυτό ειδικά με τα διόδια με ξετρέλανε. Είχα το λάπτοπ αγκαλίτσα, έβλεπα ειδήσεις δικές μας σ’ έναν καφενέ εδώ, στην διακεκαυμένη (σαραντάρι χτύπησε σήμερα) Δυτική Αυστραλία και παραλίγο να πνιγώ από το σοκ.Καλά, τον Γκλέτσο πήγατε και πιάσατε; Ένα δήμαρχο κούκλο είχαμε στην επικράτεια και τον... μπουζουριάσατε; (Δεν λέω, Καμίνης και Μπουτάρης είναι νόστιμοι, αλλά τους λες, ας πούμε και ώριμους, σαν το παλιό κρασί. Ενώ ο Αποστόλης είναι πάνω στο άγχος της ηλικίας του.)Και του την έδωσε του αγοριού απέναντι και ξηλώνει διαχωριστικά. (Με τα δόντια, ελπίζω, με κοντομάνικο φανελάκι, ιδρωμένος μέσα στον παγετό και χορεύοντας ζεϊμπεκιές με τη μπάρα των διοδίων ανάμεσα στις μασέλες. Πώς; Δεν το έκανε έτσι ακριβώς; Ε, μη μου κάνετε μαντάρα τη φαντασίωση, ξενιτεμένη γυναίκα!)Αλλά αυτή εδώ δεν είναι η ενότητα του σεξ, χίλια συγγνώμη. Είναι τα νέα μου από την ξενιτειά, σκατά ξενιτειά, δηλαδή. Ούτε την πίκρα στα χείλη δεν έχω προλάβει. Όλη μέρα πέφτω πάνω σε Έλληνες (θα φτάσω κάποτε και σ΄ αυτό) κι όλη νύχτα σπίτι, μπούρου-μπούρου με τους φίλους, στα σκάιπ. Και με τους συγγενείς. Έχετε ποτέ μιλήσει με ηλικιωμένο συγγενή στο σκάιπ; Πρόκειται για εμπειρία ζωής.
Ποιος Χέμινγουεϊ και ποιος «Γέρος και η θάλασσα»; Εδώ έχουμε νέο αριστούργημα: «Ο Γέρος και το Σκάιπ». Μια ονειροφαντασία. Στέκονται οι παππούδες πάνω από τις οθόνες, συγκλονισμένοι από το τεχνολογικό επίτευγμα και κοιτάζουν το άπειρο. Δεν βλέπουν προς την κάμερα, βλέπουν προς τη γενική κατεύθυνση της Αυστραλίας, έστω κι αν μένουν ας πούμε, στους Θρακομακεδόνες. Και φωνάζουν στο κομπιούτερ αρκετά δυνατά για να ακουστούν ως την Αυστραλία, επίσης. Πράγμα, το οποίο, με τη διαφορά της ώρας, ξεσηκώνει τους γείτονες εδώ στην πολυκατοικία μας, που είναι πολύ κομιλφό και δεν σηκώνουν γκαρίκλες.
Προχτές μίλησα με μια θειά μου που με είδε στην οθόνη και έμπηξε τέτοιες φωνές, που ψόφησαν δύο καγκουρό εδώ δίπλα. Ή της έλειψα πολύ (μια εβδομάδα έχω φύγει, ρε θειά!) ή δεν με είχε δει ποτέ άβαφτη. «Μαρικάκι μουουουου σε βλεεεπωωω» άρχισε να ωρύεται - και τέζα τα μαρσιποφόρα. Εδώ αγαπούν πολύ την πανίδα τους είναι αυστηροί στους νόμους. Μάλλον δεν τη γλιτώνω, θα με συλλάβουν για καγκουροδολοφονία εξ αμελείας. Πάω μέσα, ακόμα δεν ήρθα. Θα σκέφτομαι συνέχεια τον Αποστόλη, εγώ στο κελί μου κι αυτός στο δικό του, τακ-τακ αυτός, τακ-τακ κι εγώ. Αν βαράνε το μεσημέρι και τον Αντρέα (Μικρούτσικο) στην ταράτσα, θα έχει ολοκληρωθεί το νέο σουρεαλιστικό κίνημα: Η τέως πρωινατζού μετανάστρια στην «Αυστραλία», ο τέως ζεν πρεμιέ στην ψειρού, τα διόδια λεύτερα, τι είχαμε τι χάσαμε, έτσι κι αλλιώς, ο κόσμος είναι για μένα, ήδη ανάποδα.Αχ, ρε Αποστόλη, συγκρατούμενε, κοίτα πώς κλαίει ο μπαγλαμάς; Δεν ήταν τ΄ όνειρο για μας! Να, τώρα δα κατέβασα τα σκουπίδια. Δεν τα κατεβάζουμε εδώ κάθε μέρα, έχει συγκεκριμένες μέρες που περνάει - θυμίστε μου να σας πω πώς περνάει η σκπουπιδιάρα από δώ, θα πέσετε ξεροί, αλλά τώρα το θέμα μου είναι ο Αποστόλης και δεν μπορώ.Κατέβηκα λοιπόν στον (εννοείται) ειδικά προκαθορισμένο και σχεδόν νοσοκομειακά πεντακάθαρο χώρο μέσα στην πολυκατοικία), αλλά δεν είδα πουθενά κάδο ανακύκλωσης. Παραξενεύτηκα να σας πω, είναι λίγο. Εδώ είναι άρρωστοι με την ανακύκλωση έτσι; Μιλάμε δεν πάει τίποτα χαμένο: Ψοφάει, που λέει ο λόγος, ο κροκόδειλος από γεράματα και βγαίνει από την άλλη άκρη του σωλήνα κατευθείαν σε σετ τσάντα-παπούτσι-ζώνη. Που λέει ο λόγος. Mπερδεύτηκα και πήρα μια γειτόνισσα. «Βρε Μεριάν, που να τη βάλω την ανακύκλωση;», «Πουθενά» μου απάντησε και μόνο που δεν έκλαιγε. «Είχαμε κάτι γαϊδούρια που έμεναν σ΄ ένα από τα διαμερίσματα και έριχναν στον κάδο άσχετα. Μας έστειλε ο Δήμαρχος τρείς ειδοποιήσεις ότι σπάμε την αλυσίδα διαλογής απορριμμάτων, και στο τέλος μας την έκανε τη ζημιά».«Δηλαδή, τι ζημιά;» Και σκεφτόμουνα να τη ρωτήσω «σας ξήλωσε τις μπάρες; Σας σκυλόβρισε; Σας έριξε καμιά ξανάστροφη, καμιά ζεϊμπεκιά, να σας βρίσκεται;»«Χειρότερα. Αρνείται να μας στείλει το φορτηγό της ανακύκλωσης. Δεν περνάει πια από την πολυκατοικία μας. Τρομερή ταπείνωση».Αχ, Αποστόλη… Αχ, Αποστόληηηηηη μου, δέκα χρόνια δικασμένε –μέσα στο Γεντί Κουλέ, και κανένα σκουπιδάκι να μαζεύουμε καλέ… Για ξεκάρφωμα, μέσα στη θητεία, που λέμε κι εμείς οι φυλακόβιοι. Κατά τα άλλα, αφήστε αμέσως ήσυχο τον Γκλέτσο. Δάνεια δεν επιστρέφουμε, περαιώσεις δεν εξοφλούμε, διόδια δεν πληρώνουμε, αλλά μερικοί «θεσμοί» πρέπει να μας κρατάνε ενωμένους σ΄ αυτό το έθνος… Και ο Αποστόλης σαφώς είναι ένας θεσμός! Free Gletsos! Το ζητά, άλλωστε και η ομογένεια (εγώ είμαι αυτή μόνη μου, εντάξει; Μην πάρω και ξένο κόσμο στο λαιμό μου!)Φιλιά από το Πέρθ, αύριο κάνω κοπάνα και πάω τον μπέμπη για μπάνιο, αλλά δεν θα βγάλω φωτογραφία, γιατί είμαι το χάλι μου και ντρέπομαι- να μαυρίσω πρώτα λίγο και μετά. Εν τω μεταξύ, πάρτε μάτι την πλαζ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: