του κοριτσιού του διπλανού portal http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=5015
Κάθισα, που λέτε παίδες, με τα μούτρα να σκουπίζουν το τέλειο δρύινο πάτωμα με το τέλειο χειροποίητο χαλί του (ξε)σαλέ και δεν ήξερα τι να κάνω:
1) Να πάρω τον σάκο μου και να την κάνω αφήνοντας ένα φιλί πάνω στο μαξιλάρι του ξανθού (τα βλέπετε πόσο βουτυράτη καρδιά έχω τελικά ε; Μην κοιτάτε που κάνω κόλπα ζόρικα. Κατά βάθος είμαι τρυφερή σαν ανοιξιάτικος αρακάς)2)Να μείνω κάνοντας την... καρδιά μου πέτρα (κινδυνεύοντας βέβαια ν’ αρπάξω καμιά πέτρα και να κοπανήσω κανέναν;)Με άλλα λόγια πως θα αντέξω 1) να τον αφήσω και 2) να μην τον αφήσω;Αποφάσισα να πιω κανα ποτάκι για να χαλαρώσω και να αποφασίσω με τη ησυχία μου. Μέχρι να κάνει τις σάουνές του το παρεάκι, μέχρι να βάλει τις μάσκες ενεργειακής σοκολατοθεραπείας και τα βιομαγνητικά βότσαλα στα τσάκρας του, είχα καιρό. Ήπια λοιπόν ένα ποτάκι. Δεν μπορούσα όμως να το αφήσω ασυνόδευτο. Ήπια λοιπόν δυο ποτάκια. Θα μου πεις τι να σου κάνουν 2 ποτάκια όταν έχεις τέτοια προβληματάρα; Σωστός! Τα έκανα λοιπόν τρία τα ποτάκια. Να περάσω κατευθείαν στην τελική σούμα; Δεκατρία τα ποτάκια.
Στο δέκατο τρίτο ποτάκι μια φωνή μέσα μου μου είπε πως ήρθε η ώρα να αναμετρηθώ με το καυτό μου δίλημμα (ποιανού μαλάκα ήταν αυτή η φωνή αδυνατώ να εξιχνιάσω. Νομίζω πάντως πως ακουγόταν κάπως σαν του Τζον Λοκ...) Αποφασίζω να την υπακούσω, να συγκεντρώσω το μυαλό μου, να βάλω τα δεδομένα κάτω (ή πάνω, όπου βολεύονται τα δεδομένα) και να λάβω τη μεγάλη απόφαση. Έλα όμως που τα δεδομένα δεν κάθονταν ούτε πάνω ούτε κάτω αλλά χόρευαν μπόσα νόβα μπροστά μου. Αναρωτήθηκα τι να φταίει και κατέληξα με τη βοήθεια μιας άλλης φωνής (που μάλλον ανήκε στον Μπουκόφσκι) ότι φταίει το ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=5015
1) Να πάρω τον σάκο μου και να την κάνω αφήνοντας ένα φιλί πάνω στο μαξιλάρι του ξανθού (τα βλέπετε πόσο βουτυράτη καρδιά έχω τελικά ε; Μην κοιτάτε που κάνω κόλπα ζόρικα. Κατά βάθος είμαι τρυφερή σαν ανοιξιάτικος αρακάς)2)Να μείνω κάνοντας την... καρδιά μου πέτρα (κινδυνεύοντας βέβαια ν’ αρπάξω καμιά πέτρα και να κοπανήσω κανέναν;)Με άλλα λόγια πως θα αντέξω 1) να τον αφήσω και 2) να μην τον αφήσω;Αποφάσισα να πιω κανα ποτάκι για να χαλαρώσω και να αποφασίσω με τη ησυχία μου. Μέχρι να κάνει τις σάουνές του το παρεάκι, μέχρι να βάλει τις μάσκες ενεργειακής σοκολατοθεραπείας και τα βιομαγνητικά βότσαλα στα τσάκρας του, είχα καιρό. Ήπια λοιπόν ένα ποτάκι. Δεν μπορούσα όμως να το αφήσω ασυνόδευτο. Ήπια λοιπόν δυο ποτάκια. Θα μου πεις τι να σου κάνουν 2 ποτάκια όταν έχεις τέτοια προβληματάρα; Σωστός! Τα έκανα λοιπόν τρία τα ποτάκια. Να περάσω κατευθείαν στην τελική σούμα; Δεκατρία τα ποτάκια.
Στο δέκατο τρίτο ποτάκι μια φωνή μέσα μου μου είπε πως ήρθε η ώρα να αναμετρηθώ με το καυτό μου δίλημμα (ποιανού μαλάκα ήταν αυτή η φωνή αδυνατώ να εξιχνιάσω. Νομίζω πάντως πως ακουγόταν κάπως σαν του Τζον Λοκ...) Αποφασίζω να την υπακούσω, να συγκεντρώσω το μυαλό μου, να βάλω τα δεδομένα κάτω (ή πάνω, όπου βολεύονται τα δεδομένα) και να λάβω τη μεγάλη απόφαση. Έλα όμως που τα δεδομένα δεν κάθονταν ούτε πάνω ούτε κάτω αλλά χόρευαν μπόσα νόβα μπροστά μου. Αναρωτήθηκα τι να φταίει και κατέληξα με τη βοήθεια μιας άλλης φωνής (που μάλλον ανήκε στον Μπουκόφσκι) ότι φταίει το ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=5015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου