Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

»Εκατο χρονια Μακρια απ’ τον θανατο

Του Σταµάτη Φασουλή ΝΕΑ

Γέµισαν σελίδες και σελίδες – σεντονιάδες τις αποκαλούσαν κάποιοι παλαιοί – µε αφιερώµατα για τη ζωή του. Αυτή η µοναδική φωτογραφία στη δεξαµενή µε τα χέρια εσταυρωµένα και την κεφαλήν υπό κλίσιν και τον Παύλο Νιρβάνα από δίπλα ή και χωρίς αυτόν, σ’ όλα τα έντυπα ηµερήσια απογευµατινά περιοδικά ή ένθετα τυπωµένη παντοιοτρόπως και εντάξει, πίστεψαν πως ξεµπέρδεψαν µε τον Αλέξανδρο Παπαδιαµάντη. Εκαναν το χρέος τους. ∆ιάβασα τα ...πάντα σχεδόν τα αφιερώµατα (ας τα πούµε έτσι) για τον συγγραφέα, κι αν δεν το ήξερα, οµολογώ πως δεν θα καταλάβαινα τίποτα απ’ το έργο του. Τόσες λέξεις για να µην πεις τίποτα. Μάλλον τόσες λέξεις για να πεις το τίποτα. Μόνο σε κάτι αποσπάσµατα απ’ τα διηγήµατά του ένιωθες ένα σκοτεινό ανατρίχιασµα, αλλά κι εκεί τόσο άτσαλα ξεριζωµένα απ’ το έργο του, που αδύνατον να σχηµατίσεις την παραµικρή ιδέα. Στεκόµουν µπροστά στο απόσπασµα (µε όλες τις σηµασίες) όπως στεκόµουν σ’ ένα σπίτι δηµοσιογράφου στο Βερολίνο µπροστά από ένα τούβλο του Τείχους ακουµπισµένο σ’ ένα κρυστάλλινο ράφι. Αλλά µήπως ξέρω και γω να πω, τι είναι αυτό που...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artID=4612659

Δεν υπάρχουν σχόλια: