Όλγα Τρέμη http://www.aixmi.gr/index.php/mataies-thysies-kai-koinoniki-ekrixi/
Το ακούσατε το ανέκδοτο; Δεν ήλθε – λέει- φέτος ο Αϊ Βασίλης γιατί πρώτον απεργούσαν οι τάρανδοι, δεύτερο ακρίβυνε η βενζίνη και τρίτον του έκοψαν την πίστωση για τα δώρα. Η αλήθεια είναι ότι σε κάθε εποχή ακόμα και τα χωρατά, απηχούν –ενίοτε με τρόπο πικρόχολο- το γενικό κλίμα και το κοινό αίσθημα. Έτσι τα «κάλαντα» της φετινής πρωτοχρονιάς ήταν παράτονα. Γιατί έλειπε η χρυσόσκονη από το λαμπερό μύθο, κυρίως όμως... γιατί οι καρδιές ήταν σφιγμένες και το καλάθι των προσδοκιών φτωχό.
Το «μενού» του 2011 λίγο πολύ το ξέρουμε. Δραματικές ανατροπές στις ΔΕΚΟ –εκεί που χτυπάει η καρδιά του πράσινου συνδικαλισμού- άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, εκεί που χτυπάει η καρδιά σύμπαντος του κοινοβουλίου- ίσως νέος γύρος περικοπών στους μισθούς, πλούσιο φορολογικό επιδόρπιο. Βασικό ζητούμενο ψυχρά και ξερά η υποτίμηση του επιπέδου ζωής μας, αφού δεν υπάρχει πλέον εθνικό νόμισμα να υποτιμηθεί, κάτι βέβαια που λίγο-πολύ θα είχε ανάλογες επιπτώσεις στο βιοτικό μας επίπεδο. Και όλα αυτά για να ξορκίσουμε το απευκταίο, το άλμα στο κενό, τη χρεοκοπία. Μόνο που λίγους μήνες μετά την υπογραφή της περίφημης δανειακής σύμβασης με την Τρόικα το πάλαι ποτέ δίλημμα «Μνημόνιο ή χάος», αρχίζει να ξεθωριάζει, ενώ κερδίζει πόντους η άποψη ότι όλα αυτά γίνονται εις μάτην.
Με άλλα λόγια όσο κωπηλατούμε δεμένοι στο λιμάνι, όσο δεν ανοιγόμαστε στο πέλαγος για το ταξίδι για την πολυπόθητη Ιθάκη (βλέπε ανάπτυξη) τόσο κερδίζει έδαφος η εκδοχή ότι η προσπάθεια γίνεται «για ένα αδειανό πουκάμισο».
Δε θα μπω στην ουσία της υπόθεσης που απασχολεί πολλούς -και εκτός συνόρων- γιατί όλοι αυτοί βάζουν κάτω τα νούμερα και διαπιστώνουν το αδιέξοδο του εγχειρήματος. Εξ ου και οι ζυμώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι μισές κουβέντες για αναδιάρθρωση γενικώς, ύστερα για ευρωομόλογο και έπεται η συνέχεια – κουβέντες πάντως που βρίσκονται ακόμα σε πρώιμο στάδιο.
Άρα, ας δούμε προς το παρόν πώς επιδρά στο εσωτερικό τοπίο το εκρηκτικό πακέτο που απαρτίζουν η ραγδαία επιδείνωση των όρων της ζωής μας και η αίσθηση της μάταιης θυσίας, γιατί αυτό το πακέτο από μόνο του μπορεί να αποδειχθεί ότι συνιστά παράγοντα εξελίξεων.
Εδώ και 15 ημέρες, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες είναι «στα κάγκελα». Κατέβασαν χειρόφρενο ακόμη και τις μέρες των γιορτών, προχώρησαν, δηλαδή, σε στοχευμένες απεργίες πιστεύοντας ότι αν δεν κουνιέται φύλλο Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά, τότε θα κοντράρουν στα ίσια την κυβέρνηση, κατέληξαν όμως να κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία.
Έτσι υπήρξαν κάποια οριακά μεν αλλά αξιοπρόσεκτα φαινόμενα έντασης σε σταθμούς του μετρό που προκάλεσε η αγανάκτηση των πολιτών που ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/mataies-thysies-kai-koinoniki-ekrixi/
Το «μενού» του 2011 λίγο πολύ το ξέρουμε. Δραματικές ανατροπές στις ΔΕΚΟ –εκεί που χτυπάει η καρδιά του πράσινου συνδικαλισμού- άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, εκεί που χτυπάει η καρδιά σύμπαντος του κοινοβουλίου- ίσως νέος γύρος περικοπών στους μισθούς, πλούσιο φορολογικό επιδόρπιο. Βασικό ζητούμενο ψυχρά και ξερά η υποτίμηση του επιπέδου ζωής μας, αφού δεν υπάρχει πλέον εθνικό νόμισμα να υποτιμηθεί, κάτι βέβαια που λίγο-πολύ θα είχε ανάλογες επιπτώσεις στο βιοτικό μας επίπεδο. Και όλα αυτά για να ξορκίσουμε το απευκταίο, το άλμα στο κενό, τη χρεοκοπία. Μόνο που λίγους μήνες μετά την υπογραφή της περίφημης δανειακής σύμβασης με την Τρόικα το πάλαι ποτέ δίλημμα «Μνημόνιο ή χάος», αρχίζει να ξεθωριάζει, ενώ κερδίζει πόντους η άποψη ότι όλα αυτά γίνονται εις μάτην.
Με άλλα λόγια όσο κωπηλατούμε δεμένοι στο λιμάνι, όσο δεν ανοιγόμαστε στο πέλαγος για το ταξίδι για την πολυπόθητη Ιθάκη (βλέπε ανάπτυξη) τόσο κερδίζει έδαφος η εκδοχή ότι η προσπάθεια γίνεται «για ένα αδειανό πουκάμισο».
Δε θα μπω στην ουσία της υπόθεσης που απασχολεί πολλούς -και εκτός συνόρων- γιατί όλοι αυτοί βάζουν κάτω τα νούμερα και διαπιστώνουν το αδιέξοδο του εγχειρήματος. Εξ ου και οι ζυμώσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και οι μισές κουβέντες για αναδιάρθρωση γενικώς, ύστερα για ευρωομόλογο και έπεται η συνέχεια – κουβέντες πάντως που βρίσκονται ακόμα σε πρώιμο στάδιο.
Άρα, ας δούμε προς το παρόν πώς επιδρά στο εσωτερικό τοπίο το εκρηκτικό πακέτο που απαρτίζουν η ραγδαία επιδείνωση των όρων της ζωής μας και η αίσθηση της μάταιης θυσίας, γιατί αυτό το πακέτο από μόνο του μπορεί να αποδειχθεί ότι συνιστά παράγοντα εξελίξεων.
Εδώ και 15 ημέρες, οι εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες είναι «στα κάγκελα». Κατέβασαν χειρόφρενο ακόμη και τις μέρες των γιορτών, προχώρησαν, δηλαδή, σε στοχευμένες απεργίες πιστεύοντας ότι αν δεν κουνιέται φύλλο Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά, τότε θα κοντράρουν στα ίσια την κυβέρνηση, κατέληξαν όμως να κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία.
Έτσι υπήρξαν κάποια οριακά μεν αλλά αξιοπρόσεκτα φαινόμενα έντασης σε σταθμούς του μετρό που προκάλεσε η αγανάκτηση των πολιτών που ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩhttp://www.aixmi.gr/index.php/mataies-thysies-kai-koinoniki-ekrixi/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου